Dziedziczenie traum przeszłych pokoleń dowodzi nauka zwana Epigenetyką a Psychobiologia Subkomórkowa to potwierdza.
Trauma pokoleniowa przejawia się tym, że:
• odczuwa się osobiste, emocjonalne cierpienie, które było od zawsze, odkąd tylko można sięgnąć pamięcią i nie wiąże się z żadnym konkretnym i początkowym przeżyciem.
• cierpienie wyzwala myśli typu „coś ze mną jest nie tak”, „czuję się tak odkąd pamiętam”, „tak mam od zawsze”
• inni członkowie rodziny lub przodkowie mieli ten sam problem, co może być odbierane wręcz jako rodzinny stygmat.

Co się dzieje podczas procesu uzdrawiania takiej traumy?

Choć jest to trauma odziedziczona możesz odczuwać ją tak silnie jakby była Twoją własną i dotyczyła jakiegoś najgłębszego w Tobie aspektu. Trudno uwierzyć, że osobiście jej nie doświadczyłeś/aś, że jest czymś oddzielnym i że ją „niesiesz”. Często pojawiają się obawy, że wraz z uleczeniem bólu zostanie utracone coś istotnego, jakaś część Ciebie z którą czujesz się bardzo związany/a. To jedna z trudności, z którą możesz się zderzyć.
Inna, to obawa, że uzdrowienie traumy będzie zdradą wobec przodków, wyparciem się ich, brakiem lojalności. Bywa, że pojawiają się lęki przed bezpowrotnym zatraceniem więzi z przodkami bądź narażeniem się na ich niezadowolenie a nawet gniew.

Może próbowałeś/aś już kiedyś poradzić sobie z takimi stanami i odczuciami? Jeśli powracają, nadal są – zachęcam do kontaktu ze mną, szczególnie jeśli powyższy opis mocno rezonuje z odbiorem Twojej osobistej rzeczywistości.
I oczywiście przekierowuje Was do Krystian Wyszomirski , abyście mogli poznać ten aspekt traumy w obliczu Neuronauki.

Jolanta Hamerlik
Terapeutka Psychobiologii Subkomórkowej 🦋
zdjęcie net.